EEN NIEUW LICHT OP GEZICHT OP DELFT; INTRIGEREND ÉN OVERTUIGEND
Beeldend kunstenaar Ton van Os (1941) had vanaf het eerste moment dat hij oog in oog stond met Gezicht op Delft, het beroemde zeventiende-eeuwse stadsgezicht van Johannes Vermeer, de overtuiging dat er iets niet klopte. Dat is nu ruim vijftig jaar geleden.
Van Os heeft met Vermeer als kunstenaar een connectie die dieper gaat dan pure bewondering of waardering. Het is meer een gevoel van verwantschap en herkenning. De balans in het werk van Vermeer, het zorgvuldig gecomponeerde evenwicht, is van een ordening die Van Os in zijn eigen abstracte werk ook tracht te bereiken. Met de blik van een collega-schilder ziet hij bepaalde elementen in Gezicht op Delft die volgens hem niet door Vermeer geschilderd kunnen zijn. In een intrigerend betoog neemt hij de lezer en kijker mee naar zijn verrassende conclusie: de gele kade, op de voorgrond links, moet weg. Zijn ‘reconstructie’ van het stadsgezicht van Vermeer toont Het Ware Gezicht op Delft. Voor wie zich laat meevoeren door de argumentatie van Ton van Os zal Gezicht op Delft nooit meer hetzelfde zijn.
Ton van Os (1941, Rotterdam) is beeldend kunstenaar. Hij leerde de techniek van het etsen op de Academie voor Beeldende Kunsten (voorloper van de Willem de Kooning Academie). Naast zijn grafisch werk legt hij zich toe op schilderen, waarop hij zich vanaf 1974 volledig concentreert. Hij ontwikkelt een steeds abstractere stijl, maar zijn werk behoudt altijd een inhoudelijk en verhalend aspect. Een belangrijke inspiratiebron is de muziek; via Johann Sebastian Bach en Morton Feldman vindt Van Os zijn vormgevingsprincipes. Over zijn werk en leven verscheen in 2022 De zeggingskracht van Ton van Os, geschreven door kunsthistorica Elisabeth Eyl.
